W symbolice harcerskiej sztandar zajmuje szczególne miejsce. Jest wyrazem nie tylko ideałów, ale także symbolem harcerskiej tradycji, patriotyzmu i religijności. Dlatego też instruktorzy i harcerze mają w obowiązku poszanowanie sztandaru, a miejsce w drużynie sztandarowej czy poczcie powinno oznaczać wyróżnienie dla druhów i druhen.
Sztandar jednostki powinien towarzyszyć harcerzom podczas najważniejszych uroczystości zarówno państwowych, kościelnych, jak i harcerskich.
Umundurowanie pocztu sztandarowego
- Biało -czerwone szarfy członków pocztu powinny być przewieszone przez prawe ramię (dla ułatwienia pamiętajcie że szarfa musi być tak ubrana, żeby było widać krzyż). Uważajcie też, aby nie ubrać szarfy odwrotnie. Biały kolor musi być na górze. Szarfa powinna być spięta na wysokości lewego biodra.
- Białe rękawiczki są obowiązkowym elementem każdego członka pocztu
- Takie same barwy wszystkich członków pocztu, a więc takie same chusty i nakrycia głowy.
- Pałatki – sztandar nie jest lekki, dodatkowo poczty często stoją w kościołach (w których nierzadko jest duszno) czy niezacienionych miejscach, dlatego tez pałatki, choć dobrze wyglądają, w cieplejsze dni raczej się nie sprawdzą.
Poczet mieszany?
W hufcach, w których brakuje drużyny sztandarowej, poczet często jest kompletowany z członków różnych drużyn. Wielorakie barwy nie dodają jednak uroku. Najlepiej więc wybierać do pocztu harcerzy z jednaj drużyny, albo ewentualnie powymieniać między harcerzami barwy (specjalna okazja czasem wymaga specjalnych poświęceń).
Jako że sztandar nie należy do najlżejszych, sztandarowy, czyli harcerz w środku musi mieć odpowiednio więcej siły. Poczet prezentuje się najpiękniej, jeśli po obu bokach sztandarowego stoją druhny 😉
Czuwaj!
Chciałbym tylko wskazać, że jedynie sztandarowy musi mieć biało-czerwoną szarfę 😉